S20 & Wakeboarden

Afgelopen vrijdag was het tijd voor mijn 20e vlucht alweer, 't gaat toch best hard! S20 is weer een "normale" solo. Toch was het wel bijzonder omdat alles eindelijk eens precies ging zoals ik het wilde en dat betekende dus een heel erg rustig vluchtje. Ik bleef precies op de hoogte die ik wilde met de snelheid die ik wilde, en zo ging het eigenlijk de hele vlucht. Normaal moet ik altijd wel wat corrigeren en ben ik dus de hele tijd bezig met kleine correcties maar deze keer bleef het vliegtuig gewoon precies waar ik het wilde! Zo had ik dus lekker veel tijd over om naar buiten te kijken en te genieten, waarschijnlijk mijn beste en leukste vluchtje tot nu toe!

Zaterdag was er tijd om uit te rusten aangezien ik (weer) niet op het rooster stond en zoals ik al had aangegeven was er voor zondag het plan om met een gehuurd bootje naar een dichtbij liggend meer te gaan.
Zo gezegd zo gedaan en zondag morgen vertrokken we lekker vroeg met een 11 persoons wake-board boot (de 8 persoons die we gehuurd hadden was door de vorige huurder kapot gevaren en dus kregen we deze mee voor dezelfde prijs!) richting Sanguaro lake. Toen de boot in het water lag en iedereen aan boord was ging de muziek aan. Er zat namelijk een prima stereo instalatie in de boot. Daarna konden we omstebeurt proberen te wake-boarden.
Wake boarden: Voor iedereen die niet weet wat wake-boarden is. In principe komt het erop neer dat je met 2 voeten op een min of meer rechthoekig bord staat en je dan m.b.v. een kabel achter een boot laat trekken. Door de snelheid blijf je op het water en de boeggolf (wake) die de boot veroorzaakt kan je gebruiken om over te springen (of vallen).
Er waren een paar klasgenoten die het al vaker gedaan hadden dus die hebben eerst wat uitleg gegeven en laten zien hoe het moest. Daarna was het mijn beurt. Het moeilijkste voor een beginner is om uit het water getrokken te worden zodat je op je bord staat. Je begint in het water met je bord voor je uit richting de boot. Met 2 handen heb je het handvat aan de kabel vast en dan geeft de boot vol gas. Op dat moment is er even genoeg kracht om je uit het water te tillen en door de snelheid die je dan krijgt blijft je bord ook op het water. De truc is alleen om je bord 90 graden te draaien tijdens het opstaan. Aangezien je eerst met de onderkant van je bord richting de boot ligt veroorzaakt dat een hele boel wrijving waardoor je op kunt staan, maar als je dan eenmaal getrokken wordt moet je het bord in de lengte krijgen en plat op het water zodat er bijna geen wrijving meer is. De eerste 10 keer lukte dat me dus niet en viel ik steeds terug in het water. Daarna begon het een beetje te komen.
Eerst hebben nog wat andere klasgenoten het geprobeerd en ook dat ging met vallen en (soms) opstaan. Toen iedereen 1x geweest was besloten we om eerst nog wat ander speelgoed uit te proberen. Bij de huur van de boot hoorde namelijk ook een opblaas band/matras. Dat was een soort driehoekige matras waar je met z'n 3en op kon liggen. Die bond je met een touw achter de boot en dan was het de bedoeling om zo lang mogelijk te blijven liggen.
Degene die de boot echter bestuurde (Wij allemaal om en om) probeerde natuurlijk juist om dat zo moeilijk mogelijk te maken. Aangezien onze boot een topsnelheid had van meer dan 60 km/u was dat best te doen!
Nadat iedereen even op de matras had gelegen (of zich zo goed mogelijk had vastgehouden in bochten van 50 km/u terwijl de matras af en toe ruim een meter los kwam van het water) was het tijd om een tweede rondje wake-boarden te proberen. Dit keer ging het al een stuk beter en bleef ik eindelijk meer dan 2 seconden staan. Toen kwam het volgende obstakel: sturen..
Sturen bleek nog even iets te moeilijk en dus besloot ik na een paar keer vallen dat gewoon rechtdoor wakeboarden al een hele mooie ervaring was voor de eerste keer. Daarnaast zit een wakeboard ook heel strak om je voeten (misschien ook iets te maken met mijn schoenmaat?) en dus had ik, en in ieder geval mijn voetjes, wel even genoeg gewake-board voor die dag.
Het was in ieder geval een heerlijk dagje en we hebben er ook zo lang mogelijk van genoten. We zijn precies vanaf zonsopkomst tot zonsondergang op het meer geweest en iedereen heeft zich helemaal uit kunnen leven. Daarnaast was het super gezellig en heerlijk verfrissend in het water.
Pas de volgende dag merkte ik echt goed dat ik de hele dag bezig was geweest: Overal spierpijn, en een paar blauwe plekken. Dus toen vandaag bleek dat de wind buiten de limieten was viel me dat in ieder geval minder tegen dan anders. Morgen sta ik helaas weer niet op het rooster dus dat wordt nog maar een dagje uitrusten en dan hopelijk woensdag eindelijk weer eens vliegen!

De foto's en filmpjes worden nog verzameld, maar ik zal ze zo snel mogelijk in dit bericht erbij plaatsen!