vrijdag 15 augustus 2008

Ariba Mexico!

De (korte) vakantie naar Mexico zit er alweer op. Toch heb ik in 6 dagen ontzettend veel moois gezien en gedaan.
Zoals verwacht was het in Mexico lekker warm maar de luchtvochtigheid was toch nog hoger dan verwacht, even schrikken dus. Nadat we onze koffers terug hadden gevonden konden we kennis maken met de Mexicaanse wegen en dat houdt in: verkeersdrempels. Niet zomaar verkeersdrempels maar gewoon een rij metalen bollen in de weg. Ik moet toegeven dat het wel werkt, want alle Mexicanen staan zo ongeveer stil voor elke drempel.
Eenmaal in het hotel werd het tijd om nog een beetje te slapen aangezien 11 uur in een vliegtuig (lees: gewoon op een stoel in de cabine) toch wel vermoeiend is. Na het uitslapen werd het tijd om wat informatie te verzamelen over de verschillende excursies die mogelijk waren in de omgeving.
De excursies die we uiteindelijk gedaan hebben zijn:

- Turtle bay, snorkelen en zwemmen in een cenote (uitleg hier onder)
- Coba (maya ruines) en zwemmen in een cenote
- Zwemmen met Dolfijnen
- Het "Walvishaaien seizoen" bleek net te zijn toen wij in mexico waren dus: Snorkelen met een walvishaai!
- Coco Bongo!

Turtle bay
'S ochtends werd ik samen met mijn zusje opgehaald bij ons hotel om vervolgens richting het plaatsje "Akumel" te vertrekken (Maya voor turtle (ak) bay (umel)) en na de nodige uitleg en regels over snorkelen, schildpadden en koraal werd het tijd om de flippers, duikbrillen, zwemvesten en snorkels aan te trekken en te snorkelen. Ik had verwacht een stukje te moeten zwemmen maar al na een paar slagen met de flippers zagen we een grote groene schildpad genieten van een heerlijk hapje algen. Zoals onze mexicaanse instructeur al had voorspeld: "You will see them grazing like the cows in Holland". Nog een paar meter verder en de eerste baracuda zwom nog geen meter onder ons door. Een heel bijzondere ervaring! Nadat we genoeg schildpadden gezien hadden hebben we nog een stuk over koraalrif gesnorkeld en daar verschillende felgekleurde vissen gezien.














[Akumel]

Daarna was het tijd om weer in onze Pick-up te stappen en naar één van de vele cenotes op het schiereiland Yucatan te rijden. Een cenote is een soort ondergrondse grot/rivier die alleen voorkomt op dit schiereiland. Omdat de bodem van het schiereiland voornamelijk uit kalksteen bestaat worden er grote holtes en rivieren uitgeslepen onder de grond. Dit is tevens de enige zoet-water voorziening van het schiereiland. In de cenotes leven wat kleine visjes maar het mooie eraan zijn de vele stalactieten en stalagmieten (ook onder water). Verder leven er vaak ook vleermuizen. Het water is dus zoet en lekker koel. Een heerlijke afsluiting van een bijzondere dag.




















[cenote]

Coba

Coba is een van de vele maya-ruines in Mexico, maar dit is een van de laatst ontdekte. Midden in het oerwoud werden we door een gids rond geleid langs maya-tempels en balspel velden. Natuurlijk moest de grootste tempel van Coba ook beklommen worden. De tempel is 42 meter hoog, telt 121 treden en geeft een adembenemend uitzicht over het oerwoud.













[Boven op de hoogste tempel, hoog boven het oerwoud]














[De hoogste tempel]

Daarna hebben we weer gezwommen in een cenote om even af te koelen en toen iedereen koel genoeg was, was het tijd voor de lunch aan één van de weinige meertjes in dit gebied van Mexico. Er werd ons verteld dat er krokodillen in het meertje zaten en na het eten liet een dapper dorps-bewonertje van nog geen 10 jaar ons dat met veel plezier zien. Dat deed hij door een krokodil van een meter of 3 lang, met een stuk vis aan een lijntje, tot zo'n 1,5 meter van ons vandaan te lokken. Helaas lag de camera nog in de bus maar we hebben het jongetje een aardige fooi gegeven voor zijn dappere optreden. (Fooien geven is heel erg normaal in Mexico, aangezien ze leven van het toerisme en de salarissen ook berekend zijn op fooien. Je kan geen bus uitstappen zonder om fooi verzocht te worden en in restaurants is je bord al weggehaald voordat je door hebt dat het leeg is. Alles voor meer fooi.)
Na het krokodillen-spektakel kregen we een rondleiding door een maya-dorpje en een stukje oerwoud dat door de maya's als natuurreservaat wordt onderhouden. Daar hebben we een paar aapjes in de bomen zien slingeren en een rondleiding kregen door 2 kleine hutjes van één van de maya gezinnen.













[Dochtertje van het maya-gezin dat op het 4 weken oude kindje past.]













[Aapje]

Zwemmen met dolfijnen

Ook dit was weer een hele bijzondere ervaring. Dit was dan wel niet in het wild, maar dat betekende wel dat je de dolfijnen mocht aanraken, dat ze je een kusje kwamen geven, even met je kwamen dansen, over je heen sprongen en als hoogtepunt werd je door 2 dolfijnen onder je voeten over het water geduwd. Heel erg bijzonder om deze intelligente beesten van zo dichtbij mee te maken.













[Kusje]

Snorkelen met een Walvishaai

Een Walvishaai is de grootste vis ter wereld en is maar op een paar plekken op de wereld van dichtbij te bewonderen. Waren wij even aangenaam verrast toen we hoorden dat wij net op één van die plekken op vakantie waren en nog tijdens het walvishaaien seizoen ook! Deze kans konden we natuurlijk niet laten liggen en dus vertrokken we om 3 uur 's nachts (walvishaaien eten plankton en dat is 's ochtends nog aan de oppervlakte, vandaar zo vroeg) richting het noorden van het schiereiland. Na weer de nodige uitleg te hebben gehad en een boottochtje van ongeveer een uur de oceaan op, minderde het bootje eindelijk vaart en riep de kapitein vrolijk: "ok dolphins", wijzend naar een paar rugvinnen die zo nu en dan boven het wateroppervlak uitkwamen. Heel indrukwekkend om dolfijnen een keer in het wild te zien. Na de dolfijnen zijn we nog een klein stukje doorgevaren en ineens zagen we een enorme vis niet ver van onze boot. Een walvishaai van ongeveer een meter of 8 (en dat is nog klein, ze kunnen tot 18 meter worden en ze komen niet zo dicht bij het land voordat ze 7 meter of langer zijn. Met 7 meter noemt men ze ook pas volwassen.) zwom langs ons. Onze gids gebaarde ons om onze duikbrillen en snorkels op te zetten en even later sprongen we voor de walvishaai in het water. Het was de bedoeling om recht voor de haai in het water te springen en te beginnen met zwemmen zodra zijn mond naast je was. Toch wel even een heel raar idee om voor een mond met een doorsnede van 1,5 meter te springen, die ook nog eens wagenwijd openstaat om zoveel mogelijk plankton op te slokken. Een walvishaai lijkt niet snel te zwemmen, maar met één slag van zijn staart is hij toch een aardig stukje verder en dus moest ik redelijk mijn best doen om het bij te houden. Dat lukte aardig en dus zwom ik een aardig stuk naast de grootste kieuwen die ik in mijn leven gezien heb.
Toen ik hem niet meer bij kon houden en ik mijn hoofd uit het water stak vertelde de gids ons dat we snel mee moesten zwemmen omdat er niet ver van ons vandaan ook nog 2 manta-rays zwommen. Mijn dag kon niet meer stuk, ook deze manta's waren enorm, ruim 2 meter spanwijdte en daarmee minstens net zo indrukwekkend als de haai. Wat een fantastische ervaring!!













[Walvishaai die recht op onze boot afzwom en er vervolgens ook onder door]

Coco Bongo

Diezelfde avond ben ik nog naar de Coco Bongo gegaan samen met een grote groep andere toeristen. Dit is één van de grootste disco's van Cancún. De opzet is heel Amerikaans maar ook heel bijzonder. In de Coco Bongo wordt een show opgevoerd met bijna alle bekende muziek/film sterren en nog veel meer. Zo zijn er voorbij gekomen: Robbie Williams, Michael Jackson, braziliaans carnaval, Moulin Rouge, Spiderman, Guns 'n Roses, Elvis, The matrix, Beyoncé en dan nog allerlei acrobaten die over het publiek slingerde aan trapezes en meer. Het was een fantastische avond en het is moeilijk om te beschrijven dus in dit geval zeggen foto's hopelijk meer:




zondag 3 augustus 2008

Update

Toch nog een kleine update voordat ik vertrek richting Mexico. Ik had nog beloofd uit te leggen wat de laatste 5 vakken inhielden en ik zou een foto van Eline op mijn blog zetten, dus bij deze.

Operational Procedures: Dit vak gaat over operationele procedures.. zoals de naam waarschijnlijk al doet vermoeden. Dat houdt in dat je leert wat je moet doen als er ijs op het vliegtuig zit, hoeveel zuurstof er aan boord moet zijn en tussen welke breedte-graden het North-Atlantic Track System zich bevind. (Een systeem dat elke dag de beste routes aangeeft om de oceaan over te steken).

Mass & Balance: Dit is een heel klein vak maar daarom niet minder belangrijk. Bij dit vak leer je hoe je moet berekenen waar het zwaartepunt van het vliegtuig zich bevindt. Dat is erg belangrijk omdat je anders te vroeg of juist niet vroeg genoeg zou kunnen roteren.

Instrumentation: Dit vak gaat over alle instrumenten in een vliegtuig. Ook leren we de werking van alle instrumenten. Gyro's is een belangrijk onderdeel hiervan omdat veel vliegtuig-instrumenten werken met gyroscopen. Ook alle motor-instrumenten, autopilots, warning systems en snelheidsmeters komen aan bod.

Flight Planning: Dit vak gaat voornamelijk over brandstof-berekeningen. Je leert hier voor welke vlucht-fase je hoeveel brandstof moet meenemen en hoeveel reserves er dan nog moeten zijn. Dat gaat met allerlei tabellen en grafieken. Een hoop rekenwerk dus!

Human Performance & Limitations: Dit gaat over het menselijk lichaam en wat er allemaal mee kan gebeuren in de luchtvaart. Zo kun je door acceleratie of deceleratie de illusie krijgen dat je klimt of daalt. Verder worden er dingen behandeld die te maken hebben met de hoogte en daarmee dus ook drukverschillen. Ook een belangrijk onderwerp is hypoxie (zuurstoftekort).

Dat waren de laatste 5 vakken van de theorie en ook die heb ik met mooie resultaten afgerond zoals in het bericht hieronder te lezen is.



Verder werd me nog gevraagd een foto van Eline (mijn vriendin) op mijn blog te zetten. Dus bij deze: