Private pilot en IFR!

Na een gespannen weekend na de slechte generale op zaterdag was het maandag dan toch zo ver. Voor de vierde keer mocht ik een check vliegen en ook voor de vierde keer met dezelfde instructeur. Dat gebeurt bijna nooit omdat je voor checks meestal een instructeur aangewezen krijgt die op dat moment toevallig vrij is. Maar deze instructeur kende ik dus al en ik wist ook dat ik dit keer beter moest presteren dan op mijn D32 check die ik ook met hem had gevlogen.
Na weer een mondelinge overhoring te hebben gekregen (oral, die krijg je voor elke check om je theoretische kennis te testen) vertrokken we richting het noorden.
Aan het einde van de vlucht was ik niet tevreden, blijkbaar gaat het "slechte generale goede uitvoering" verhaal toch niet helemaal op...
De instructeur heeft dan ook best een tijdje zitten twijfelen maar uiteindelijk toch besloten dat ik door mocht naar mijn D46. Daar was ik hem enerzijds wel dankbaar voor, aan de andere kant bleef ik toch ook achter met een beetje dubbel gevoel.
Dubbel gevoel of niet, ik stond er vandaag toch op voor mijn D46. De laatste check van het VFR traject en dus was ik best wel erg gespannen. Voor deze check krijg je een Nederlandse instructeur en die zit daar ook namens de KLS. Het is geen IVW check vertelde de instructeur mij maar wel vergelijkbaar met het PPL examen (Private Pilots License). Dat wil zeggen dat ik in principe private pilot zou zijn na deze check als het een IVW instructeur was geweest maar dat we op de KLS dat brevet niet krijgen omdat we meteen door gaan voor een CPL (Commercial Pilot License). Dat is dan ook het brevet wat je aan het eind van je Amerika periode behaalt hebt.
Het was best gek om weer eens in het Nederlands te praten over het vliegen en om een Nederlandse oral te krijgen. De oral verliep niet helemaal soepel maar na een tijdje vond de instructeur het toch tijd om te gaan vliegen. Een hele aardige en rustige man en daardoor voelde ik me aardig op mijn gemak. Het vliegen zelf ging best goed, al had ik sinds een lange tijd weer last van een aardige hoeveelheid turbulentie en daardoor bleef het wel heel erg concentreren.
Naar het einde van de vlucht begon dat zn tol een beetje te eisen en werd ik langzaam wat minder netjes, waardoor ik na de laatste landing me niet echt heel goed voelde over de vlucht. Ik was dus best bang voor de uitslag.
Nadat ik de motor uitgezet had begon de instructeur met: "er zijn nog wat puntjes waar je aan moet werken" dus ik zag de bui al hangen...
Toch vervolgde hij met: "maar je hebt ook hele goede dingen laten zien, en de uitslag is daarom: je hebt het gehaald"
Ik geloofde mijn oren niet... maar was wel heel erg blij! Met die woorden stapte hij dus uit en na een korte debriefing begon het dan echt tot me door te dringen.
Ik heb het VFR gedeelte in Amerika afgesloten en kan nu beginnen met IFR vliegen. Nu ben ik dus min of meer: "Private pilot!"
Ik heb ontzettend veel zin in IFR dus hopen dat ik morgen meteen op het rooster sta!