Met deze futuristische bril kan ik alleen op mijn instrumenten kijken en zie ik dus niet wat er buiten allemaal gebeurt. Daarom vlieg je IFR ook in crew-verband. Ik ben de pilot-flying en mr. Wilson is de pilot not flying. Hij kijkt naar buiten om te zien of er geen andere vliegtuigen zijn waar we voor op moeten passen. Natuurlijk lukt dat niet als je in een wolk zit of 's nachts vliegt dus dan moet je via radio-bakens en vooraf vastgestelde hoogte's vliegen om de separatie te behouden. Maar het IFR vliegen begint allemaal in de simulator. Een klein cockpitje met alle instrumenten en 1 stoel waar je de basics van het instrument vliegen leert. Je begint eerst met het oefenen van de crew-procedures. Aangezien je tijdens VFR alles zelf doet, en alle check-lists zelf opnoemt en checkt is het heel erg wennen. Tijdens multi-crew vliegen leest de PNF (pilot not flying) de checklist voor en reageer ik (PF=Pilot Flying) alleen nog maar op wat hij opnoemt.
Voorbeeld: "PNF: brakes? Ik: Checked and off" Al met al dus even wennen maar het begint er nu ook wel echt op te lijken!
Dan het simulator vliegen. Uiteraard kan het weer daar wel zo slecht gezet worden dat je daadwerkelijk IFR vliegt, en na de take-off zat ik dan ook al snel in een dikke grijze wolk waardoor ik geen meter meer voor me kon zien. Instrumenten zijn dan dus echt je enige optie.
De simulator is een stuk gevoeliger dan de echte vliegtuigen en omdat hij niet beweegt is het ook moeilijker om een afwijking te "voelen". Vandaar dat het eerste vluchtje vaak wat rommelig verloopt met grote afwijkingen in hoogte en richting. Het belangrijkste wat je in de sim moet leren is de "instrument scan". Dat is niks meer dan jezelf aanleren om je aandacht op de goede manier over de goede instrumenten te verdelen. Hoe beter je "scanned" hoe beter je afwijkingen kan herkennen en corrigeren.
De dag na sim 01 mocht ik meteen sim 02 vliegen en dat ging alweer een stuk beter. Toch merk je wel dat het scannen weer een hele hoop energie en concentratie kost en na 1 uurtje simulator ben je dan ook helemaal op. Na sim 01 en sim 02 komen eerst weer 2 "actual" beurtjes.
Met die IFR-bril op dus, en dan op "vectors" van je instructeur vliegen.
Vectors: richting + hoogte en soms snelheid die je moet vliegen. Vb.: heading 240 at 3500 feet and accelerate to 115 knots. Op die manier stuurt je instructeur je dus door het luchtruim en na 10 minuutjes heb je al geen idee meer waar je bent behalve bepaalde afstand en hoogte van radio-bakens.
Met de IFR-bril op en alleen op je instrumenten kijkend kan je nog steeds gewoon stalls en slow-flight oefenen en dat hebben we dan ook gedaan tijdens vlucht D01. Omdat ik onderhand weer gelijk loop met Roy gaan we IFR weer als crew proberen te vervolgen en daarom ook veel bij elkaar "back-seaten". Meevliegen dus om te leren van elkaars fouten. Best leuk om weer eens iemand anders in het vliegtuig te hebben dan alleen je instructeur!
Het "actual" vliegen vond ik een stuk makkelijker omdat het vliegtuig een stuk stabieler is dan de simulator.
En hoe ziet het vervolg van IFR er dan uit?
Na een paar vluchtjes te hebben gedaan om te wennen aan het niet naar buiten kijken gaan we over op "interceptions and holdings". Interceptions is een term om aan te geven dat je een bepaalde radiaal van een radio-baken gaat volgen. Daar zijn allerlei procedures voor waar ik nog heel weinig van weet maar dat ga ik allemaal leren. Het belangrijkste is dat je uiteindelijk op de radiaal uitrolt en die dan volgt naar of van het baken.
Holdings zijn een bepaald patroon dat je vliegt om te wachten op jouw beurt voor de landing. het is min of meer een ovaal, maar iedereen moet precies het zelfde patroon vliegen zodat je "gestapelt" kan worden. Dan vlieg je 500 voet boven elkaar zodat je in een soort toren wacht op jouw beurt. Het moeilijke hieraan is dat je precies moet corrigeren voor wind omdat je een op de kaart geplubiceerde holding moet vliegen. Op de kaart wordt geen rekening gehouden met wind en daarom moet je dus precies over het lijntje vliegen. Lastig allemaal maar ik ga vast leren hoe dat moet!
Eerst nog maar even wennen aan het vliegen zonder naar buiten te kijken!
Landen doen we voorlopig nog "visual". Dan zet je een stuk voor de baan je bril af en kun je dus gewoon zien waar je land. Later gaan we allerlei manieren leren om naar de baan geleid te worden zonder naar buiten te hoeven kijken. Toch zal je het laatste stuk altijd op zicht vliegen (Er zijn vliegtuigen die zonder zicht mogen landen... maar dat leren we bij KLM pas ;) ) Dat wil dus ook zeggen dat er nog altijd een minimum zicht moet zijn om te kunnen landen.
Al met al is het weer een hoop studeren maar ook erg genieten! Het begint allemaal erg te lijken op het vliegen in grotere vliegtuigen en dat is natuurlijk uiteindelijk waar ik het allemaal voor doe!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten