Fully IFR rated!

Op de 29e was het dan eindelijk tijd voor mijn D29. Volgens velen de moeilijkste check van het Amerika traject. Daarnaast stond ik ingeroosterd met de assistant training manager. Die staat onder de studenten bekend als degene die de moeilijkste (en langste) mondelinge overhoring geeft vooraf, de workload (werkdruk) hoog houdt, maar verder wel heel rechtvaardig en rustig is.
Voor beurtje 29 moet je wel een planning maken, maar die vlieg je vervolgens niet. De planning maak je alleen maar zodat de instructeur je daar vragen over kan stellen tijdens de mondelinge overhoring. Van dezelfde training manager moest ik plannen naar Bryce Canyon. een vliegveld dat slechts 2 keer zo ver weg ligt als de Grand Canyon en ongeveer net zo ver als San Diego. Dat was dus een avondje hard doorwerken en goed stressen. Toch de volgende morgen alweer vroeg op om 's ochtends nog eens aan alles te werken wat ik tijdens een slapeloze nacht had bedacht dat er nog moest gebeuren. Dat viel uiteindelijk mee en daardoor had ik genoeg tijd om me de hele ochtend op mn gemak voor te bereiden. Toen ik daar goed en wel mee klaar was heb ik nog even met wat mensen gepraat die hun check met dezelfde instructeur hadden gehad en toen voelde ik me er helemaal klaar voor. Net toen ik richting het mondelinge overhorings hokje wilde lopen kwam de instructeur ook aan lopen, goede timing! Daar heb ik toen inderdaad een redelijk zware en 50 minuten lange "oral" gehad, waarna hij zei: (Hij is een belg en dus sprak hij nederlands) "Je moet nog een klein beetje studeren maar het was zeker goed genoeg!". Nou was de oral het deel van de check waar ik het meest bang voor was, dus eigenlijk viel er daar al een hele hoop van me af. Nu alleen nog even twee uur lang laten zien dat ik het kan, dacht ik.

Tijdens deze vlucht vlieg je samen met een "safety pilot" Dat wil zeggen dat hij voor jou naar buiten kijkt om te zien of er geen andere vliegtuigen aankomen, en ondertussen is hij ook jouw "pilot not flying". Dat wil zeggen dat hij (crew-concept) alle checklisten voor je opnoemt en alle frequenties van radio-stations e.d. er voor je in zet, en indentificeert. De safety pilot die ik voor deze vlucht had staat bekend als een hele goede instructeur en hele goede piloot.
Onderweg naar het vliegtuig kwam ik hem tegen. Even kort met hem gepraat en hij sloot het gesprek af met: "We're gonna have some fun!". Toen was echt alle spanning verdwenen en kon ik beginnen aan de vlucht.
We begonnen met een departure procedure (Je instructeur zegt voor de vlucht welke radialen van welke bakens je moet vliegen, en waar je moet klimmen en dalen). Die was goed te doen. Daarna de maneuvres. De meeste gingen me erg goed af, op 1 na. OBS-only interceptions voor de kenners. Die had ik ook niet zo vaak geoefend maar na 3x mocht ik doorgaan met de rest van de vlucht. Na de maneuvres (die deze instructeur tijdens intercepties gaf, en daarmee dus inderdaad de werkdruk aardig hoog hield!) ging ik verder met holdings. Dat ging erg goed, maar hier moet ik mijn safety pilot toch een klein beetje bedanken. Toen ik even in de war was met een radar baken dat ineens dichterbij blijk dan gedacht had ik het gevoel dat ik naar rechts moest draaien (lang verhaal). Toen ik de bocht inrolde voelde ik mijn stuur echter ineens de andere kant op draaien. Danku safety pilot, die hielp me even door stiekum met zijn knie een hint te geven. Aangezien de "beoordelende check-instructeur" achterin zit kan hij niet zien dat hij dat deed. Ik snapte de hint en zo vloog ik de holding helemaal perfect af.
Toen was het tijd voor de approaches, eerst 1tje samen met mijn "pilot not flying" en toen 1 single pilot (Net alsof hij er niet is dus...). Deze twee approaches verliepen allemaal erg goed.
Nog een klein detail was dat tijdens de gehele vlucht ik weer eens ouderwets veel last had van turbulentie, en daardoor aardig hard moest werken om mijn hoogte goed te houden.
Toen ik uitstapte wist ik dan ook echt niet wat ik moest verwachten. Het meeste ging goed, maar die OBS-only interceptions gingen echt heel slecht. Misschien alleen dat gedeelte nog een keer opnieuw doen?
Toch kwamen tijdens de debriefing de verlossende woorden: Je bent erdoor. Één van de beste vluchten die ik in tijden heb gehad.
Dat vond ik vrij verbazingwekkend aangezien ik toch best hard had moeten werken om alles onder controle te houden. Blijkbaar heeft het zijn vruchten afgeworpen! Volgens de instructeur was ik de eerste in 5 vluchten die de goede "entry" (binnenkomst) de holding in had gevlogen. "Danku daarvoor" waren zijn exacte woorden. Nou... geen probleem!
Het resultaat was een hele mooie uitslag met eigenlijk maar 1 minpuntje: de oral.... Dat had ik dus al min of meer verwacht en ik ben dan ook heel erg blij met de uitslag. Toen hij vroeg of ik mijn handtekening even onder de uitslag wilde zetten was mijn antwoord dan ook: "Zeker weten, voor zo'n score teken ik graag!"
Dus nu nog 4 te gaan, en eindelijk weer eens naar buiten kijken!