Alweer 2 modules af!

De tijd vliegt, en ik ook! Heel veel! De planners hebben bedacht dat ze ons voor de Hemelvaart klaar willen hebben op de FNPT2, en ze doen er alles aan om dat voor elkaar te krijgen. Zo vliegen we ook in weekends, en daarmee dus 6x per week. Zo hebben we (Roy en ik) in de afgelopen 1,5 week 2 modules er doorheen gejaagd. Eerst de module Engine Faillures, en daarna de module Navigatie. Navigatie kost een hoop tijd, en daarom hebben we tijdens de Engine faillure module alvast wat vooruit gewerkt. Dat verklaart meteen waarom ik zo weinig tijd had om een berichtje op mijn blog te plaatsen. Maar nu ik morgen de laatste navigatie vlucht heb en de planning af is, is er nu dus even tijd voor een berichtje.


Allereerst de engine faillures. Dat was even wennen in het begin! Anders dan in Amerika kun je hier wel doorvliegen met een motor die uitvalt. De eerste indicatie van een motorstoring is het heel snel veranderen van je koers. Als dat gebeurt trap je als eerste het roer zo ver in dat je koers weer terug komt waar hij was. Ondertussen doe je de "memory items" van een engine faillure:
Je zet de automatische piloot af, omdat je tijdens een emergency altijd zelf wil vliegen. Je zet de benzine toevoer van beide motoren volledig open, zorgt dat beide propellors zoveel mogelijk stuwkracht geven, en geeft dan met beide motoren vol gas. Welke motor er dan ook is uitgevallen, op de andere heb je in elk geval alle power die je kunt krijgen van die motor. Als je vol gas geeft moet je het roer wel nog verder intrappen, omdat je dan een nog groter moment krijgt. Deze druk kan oplopen tot 75 kilo, en de simulator bootst dat heel aardig na. Trillende beentjes zijn geen uitzondering tijdens motorstoringen. Daarna zoek je uit welke motor het niet meer doet (redelijk makkelijk, het been waar je geen kracht mee zet zit aan de kant van de uitgevallen motor) en trek je daarvan het gas dicht. Daarna zet je de propellor in de "vaanstand" d.w.z. evenwijdig aan de luchtstroom zodat deze zo min mogelijk weerstand heeft. Dit moet je allemaal uit je hoofd doen, om de situatie te stabiliseren. Daarom heten deze acties "memory items". Daarna kun je het roer "trimmen" (met behulp van kleine stuurvlakken op het roer de kracht weghalen, je zou het kunnen zien als het vastzettend van de stand waarin het roer op dat moment staat, behalve dat je het roer nog wel kunt bewegen als je bijvoorbeeld een bocht moet maken).
Al met al dus best een drukke situatie! In het eerste vluchtje kregen we de motorstoringen op een rustig moment, als we gewoon rustig rechtdoor vlogen. Maar het 2e beurtje was een ander verhaal. Toen kregen we de motorstoringen vlak na de take-off, en dus nog vlak boven de baan. Dan komt er nog een extra beslissing bij: meteen terugzetten op de baan (is er nog genoeg baan over?) of oplossen, en een rondje vliegen om daarna te landen? Daarnaast is je snelheid een stuk lager vlak na de take-off, en dat betekent dat het roer minder effectief is. Dat betekent op zijn beurt dan weer dat je nog meer kracht nodig hebt op de roer-pedalen en dan komt die 75 kilo wel heel dichtbij. Tijdens dat vluchtje kregen we ook een demonstratie van "Vmca" dat is een snelheid waaronder je een motorstoring niet meer kunt opvangen, in de zin dat je je koers niet vast kunt houden zonder een beetje helling aan te rollen. Als je bij zo'n lage snelheid een motorstoring krijgt, en dat blak boven de baan, is het bijna onmogelijk om dat goed op te vangen. Dat hebben we dan ook verscheidene keren geoefend en daarvan lagen we meer dan 50% van de tijd op zn kop op de baan. Niks ongewoons volgens de instructeur, dat gebeurt eigenlijk iedereen en de kans dat je precies op dat kritieke moment een motorstoring krijgt is nihil. Daarnaast is er bij het echte vliegen een "saftey-margin" ingebouwd door iets later pas te roteren, en daarmee moet je elke motorstoring kunnen opvangen. Toch wel heftige momenten en hard werken!


De module hebben we allebei met succes afgerond en toen was het tijd voor de Navigatie module. Beginnend met "makkelijke"vluchtjes van Eelde naar Rotterdam en terug begon het al snel serieuzer te worden. Zo vlogen we vandaag van Celmont-Ferand naar Geneve. Onderweg krijgen we dan weer te maken met allerlei andere soorten "faillures". Zo kregen we al tijdens één van de eerste vluchtjes een Koolstof-mono-oxide alarm. Dat is één van de gevaarlijkste situaties die je in de Baron kunt meemaken en dat was dus ook weer een goede les. Ook kregen we te maken met instrumenten die uitvielen, een autopiloot die zijn eigen leven ging leiden, en nog een gevaarlijke faillure: motorbrand.
In de gevaarlijkste gevallen: bijv. motorbrand en CO-alarm, wordt een "mayday" call gemaakt. en moet je van de geplande route afwijken om zo snel mogelijk te kunnen landen. Door ons "diverten" genoemd. Al met al blijf je altijd lekker druk bezig en net als alles goed lijkt te gaan in de simulator begint er wel weer ergens wat te piepen. Maar daar is de simulator natuurlijk voor!

Na de navigatie module begint alweer de Final training. Nog een keer alle belangrijke dingen herhalen die we in de vorige modules gedaan hebben en dan op voor de final check (S24) op de FNPT2, om vervolgens na de hemelvaart te beginnen aan de Baron! Ik kan niet wachten!